Grupa: Administrator 
Lokalizacja: Brochocinek
Posty: 44 #364597
Od: 2009-11-6
| Casillas może nie zostałby piłkarzem, gdyby nie jego ojciec, wielki fan Realu Madryt. Często zabierał syna na mecze drużyny z Santiago Bernabeu. On też przyprowadził Ikera na pierwsze treningi piłkarskie. I tak młody, urodzony 20 maja 1981 roku w Madrycie bramkarz trafił na sezon 1998/99 do Realu Madryt C. Po roku bardzo dobrej postawie udało mu się awansować do drugiej drużyny Królewskich. Wtedy to pierwszy bramkarz, doświadczony Bodo Illgner doznał kontuzji, a jego zmiennik Albano Bizzarri spisywał się daleko poniżej oczekiwań. Jakie było zdziwienie kibiców, gdy 12 września 1999 w meczu z Athletic Bilbao zadebiutował osiemnastolatek. Real zremisował 2:2, ale nikt nie winił Casillasa za utracone bramki tym bardziej, że jedna z nich padła po rykoszecie od Geremiego co kompletnie zmyliło golkipera. Z meczu na mecz Iker stawał się coraz pewniejszy i coraz rzadziej ustępował między słupkami Bizzarriemu oraz Illgnerowi, który powrócił do zdrowia. W Primera Division wystąpił w tym sezonie 27 razy, a piłkę z siatki musiał wyciągać tylko 25 razy! Był często wybierany najlepszym bramkarzem miesiąca w lidze, a w końcu został uznany najlepszym w całym sezonie. Jednak największy sukces przyniosły mu występy w Lidze Mistrzów. Dwanaście występów, w tym świetne mecze w ćwierćfinale z Manchesterem United oraz w półfinale z Bayernem Monachium pozwoliły mu sprawić ogromny prezent urodzinowy jakim było zwycięstwo w finale z Valencją. O Casillasie zaczęło być głośno. Włoska gazeta Guerin Sportivo wybrała go najlepszym piłkarzem do lat 23. Zaczęły się nim interesować inne kluby. Między innymi na oficjalnej stronie Realu Madryt pojawiła się informacja, że Barcelona złożyła propozycje transferu. Real szybko jednak uciął wszelkie spekulacje i Iker pozostał w Madrycie. Wcześniej grał on ze sporymi sukcesami w reprezentacjach młodzieżowych, a 3 czerwca 2000 debiutował w reprezentacji A meczem ze Szwecją, bo choć pojechał na Euro 2000 nie było dane mu tam wystąpić. W następnym sezonie w Champions League się nie powiodło, Królewscy nie podołali w półfinale Bayernowi, jedną z bramek Casillas zawalił, ale za to mógł się cieszyć ze swojego pierwszego mistrzostwa Hiszpanii. Tym bardziej, że tylko cztery razy ustępował w bramce zmiennikowi Cesarowi, do tego jeszcze raz, gdy został zniesiony na noszach. Także od następnego sezonu jest pierwszym między słupkami Realu. Jednak w pewnym momencie niespodziewanie siada na ławce - wydaje się to dziwne, gdyż nie zawalił żadnego meczu. Plotki głoszą, że spowodowane to zostało żądaniami podwyżki... Gwiazda Ikera odradza się w finale Ligi Mistrzów, kiedy to w drugiej połowie Cesar doznaje kontuzji, a Casillas kilka razy pod koniec meczu udaremnia strate bramki na rzecz Bayeru Leverkusen. Miesiąc później zostaje bohaterem meczu 1/8 finału z Irlandią na Mistrzostwach Świata 2002. Niestety Hiszpanie odpadają w następnej rundzie po błędnych decyzjach sędziego. W jego grze widać, jeszcze braki w doświadczeniu, ale stara się nadrabiać to wspaniałym refleksem. Gra na przedpolu także nie należy jeszcze do najmocniejszych stron Ikera. Jak sam mówi nie podoba mu się postawa takich bramkarzy jak Chilavert, a jednym z idolów jest Peter Schmeichel. Fani Królewskich mogą się cieszyć, gdyż jak mówi w wywiadach chciałby zostać w Madrycie jak najdłużej. Bramkarz jest podobno jak dobre wino, także jeśli z czasem Iker Casillas Fernandez poprawi niedostatki w swojej grze może stać się jednym z najlepszych bramkarzy wszechczasów.
_________________
Admin patrzy! |
